کد مطلب:315465 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:180

در آستانت ای قمر بنی هاشم! و ای افتخار عدنان!
تو - ای سردار آزادگان و انقلابیون - در آسمان شرافت، درخشیدی و سمبل قهرمانیها و مظهر فداكاری و جانبازی گشتی.

حكومت ددمنش اموی را دیدی كه جامعه را به طرف تباهی و ویرانی كامل سوق می دهد، كرامتها را زیر پا می گذارد، آزادیها را سلب می كند، داراییها را به سود خود تصرف می كند و همگان را به زندگانی تلخی كه در آن حتی سایه ی عدالت اجتماعی - سیاسی به چشم نمی خورد، پیش می برد. پس همراه برادرت؛ پدر آزادگان و سالار شهیدان (علیه السلام) كه آرمانها و آرزوهای ملتها را در خود مجسم كرده بود و برای آزادی اراده و بازگرداندن كرامت آنان می كوشید، پرچم آزادی را برافراشتی.

با برادرت، در سنگری واحد قرار گرفتی و كلمةالله را - كه كرامت انسان و ایجاد زندگی ایمن و به دور از ظلم و طغیان را در خود دارد - به گوش تاریخ رساندید.



[ صفحه 13]



اما تو،ای ابوالفضل! بخشش و هدیه ای از خداوند به امت بودی، برای آنان افقهایی درخشان از آزادگی و كرامت گشودی. به آنان آموختی كه جانبازی باید خالصانه برای خدا باشد و هیچ یك از عواطف و آرزوهایی كه سر به خاك می برد، آن را نیالاید. با این روح اسلامی اصیل بود كه به جانبازیت - ای ابوالفضل! - در راه حق و پاسداری از ارزشها و اعتقادات، مهر دفاع خورد. رمز جاودانگی جانبازی تو و شیفته كردن دلهای مردم در طول تاریخ، همین است.

ای قمر بنی هاشم! پایه های بنیاد حقیقت را تو در دنیای عرب و اسلام برپا داشتی و با یاریت به برادرت سیدالشهداء - كه برای حاكمیت عدالت اجتماعی و توزیع خیرات الهی بر محرومان و ستمدیدگان جنگید - برای مسلمانان، مجد و كرامتی والا و استوار، پایدار كردی.

با برادرت، بار این رسالت را بر دوش گرفتی و بدین ترتیب با برادرت و دیگر شهدای با فضیلت از اهل بیت و انصار آنان، طلایه داران مقدس شهیدان راه حق در سراسر زمین بودید.



[ صفحه 14]